Geetar - Hard Candy

Black Pop Records

Du heilage skurregitar så kjekt det er å få tilsendt ein slik EP. Det er så forbaska digg at fleire folk lagar slik musikk! Duoen består av Terje Vea Torkellsen og Emil Kjærnli (Mats Wawa). Bandet har sluppe debut EPen Hard Candy via Black Pop Records, ein betre match finst eigentleg ikkje. Som du kanskje forstår så er eg veldig positiv til denne EPen. Faktisk så er eg så positiv at eg ikkje klarar å anmelde dette eller gi det ein karakter. Eg ser meg rett og slett nødt til å skrive ei anbefaling. Og ja, eg veit at Hard Candy kan høyres litt «innpakka» og «boksete» ut her og der, men det føler eg liksom at skal være ein del av lydbilete. 

Bass. Skurr. 60s vokal. Basseng. Strandliv. Eg ser meg sjølv sprade rundt i den kortaste badeshortsen eg har i det deiligaste solskinet med den diggaste vennegjengen og den beste drinken i handa. "The One Yull Call" gir meg så godt humør at eg ikkje klarar å sitte stille. Bassen er så tydeleg og fin at eg får frysningar langt nedover ryggen. "I Really Love Rock" sender meg rett til 50-talet med skinnjakke, sleik og tannpirkar i kjeften. Eg ser føre meg at jenta i mitt liv i polkadottkjole med ein milkshake i handa og knallraude lepper står og vinkar til meg mens eg dreg kammen min gjennom håret. Gode kjensler der altså!

Som om ikkje dette var nok får du jaggu servert litt punkrock også. "Not Good At Having Fun" har eit av dei råaste riffa eg har høyrt på ei stund. Eg får skikkeleg tidleg Blink 182 vibber i starten, sjølv om vokalen kjapt seier ifrå at dette ikkje er noko poppunk-greier.

EPen blir avslutta med ein skikkeleg fin powerpop-ballade, "Show Me Your Heart". Seriøst. Denne kraftduoen må ta turen til Stavanger snart. Eg har soveplass! Det kan aldri bli for mykje skurr. Gi meg meir! Gi meg masse, masse meir. 

Patrick Fardal