Radiojørn! Me snakkar stonerrock og doom, type steintung. Bandet slapp nyleg kraftpluggen 4400, og plata inneheld akkurat det du kan forvente av eit band som Radiojørn, eit eksplosivt og høgst fengande knippe låtar.
Read MoreEg er nok ikkje åleine om å digge obskure rockeband og utbroderte psykedeliske plater, enten du vel å kalle det for bluesrock, psykedelika eller kunstrock. Den nye plata til Friendship beveger seg definitivt inn i denne kategorien men støytar på nokre utfordringar undervegs.
Read MoreNorge er kanskje best kjent for black metal, men band som Art of Deception bidrar heldigvis til å nyansere dette bildet noe
Read MoreDette har me venta lenge på, folkens. På eit tidspunkt der trudde eg at plata aldri ville koma, men no har iskalde Blashyrkh endeleg åpna portene sine igjen - og for eit comeback det er.
Read MoreOslobaserte Rongeur spelar ei form for intens og blodhard doom krydra med innslag av andre tyngre element.
Read MoreNår Duvel er på sitt beste høres de ut som en blanding av Joy Division og The Cure
Read MoreTusmørke ga ut Fjernsyn i farver på Karisma Records den 4 mai. Prog av gamleskolen og noe helt eget.
Read MoreLonely Kamel ga ut sitt femte album ’Death´s-Head Hawkmoth’ 23 mars på Stickman Records, og det er like riffete som det er kongefett!
Read MoreSom eit sikkert vårteikn sprett DBUB fram med ei fargerik plate, som gjev alle dei rette kjenslene. Med stakkato-riff og frisk rockevokal i sentrum forsvarar bandet sin plass i norsk rock på ny.
Read MoreVåren er straks her. Og sommeren er heldigvis ikke langt unna den heller. Takk for påminnelsen, Mats Wava!
Read MoreAnmeldelse av nyeste fullengderen til GBZ!
Read MoreDet er nesten fem år siden norske In Vain slapp sitt forrige studioalbum, Ænigma. Utvilsomt en av de beste utgivelsene innenfor progressive death metal-sjangeren gjennom tiden. Problemene med å skulle følge opp et slik album er åpenbare, og det virker naturlig at bandet har tatt seg god tid med sitt neste album, Currents.
Read MoreTirades er ikkje framand for å lage medrivande, illsinte og lidenskapelege låtar. Denne EPen er eit bevis på at dei heller ikkje er framand for å bringe dette opp eit nivå.
Read MoreTross det dystre og drepande mørke uttrykket på «Vol II», sit eg igjen med ei herleg fryktinngyvande kjensle etter denne plata. Heave Blood & Die har funne ei knallsterk oppskrift som verkeleg fengjar.
Read More
Green Sky Accident – Plura
Denne plata gir meg smaken på festivalsommar og utepils i solsteiken. Denne plata gir meg ei herleg kjensle av at lyse vårdagar ikkje er så frykteleg langt unna. Plura er eit stykke forfriskande powerpop i ei elles mørk og kjip årstid.
Green Sky Accident er klare med si nyaste plate og stiller igjen opp med fargesprakande låtar fylt til randen med friske melodiar. Bandet kan vel beskrivast som både powerpop og indierock men under overflata ligg det mykje meir.
Det som slår meg med denne plata er den kontinuerlege sjanger-reisa Green Sky Accident tek meg med på utan at eg heilt klarar å forstå det. Låt for låt utvidar bandet horisonten og ryddar plass for nye inntrykk og fargar. Frå leikande lett indiepop flyttar bandet seg gradvis mot eit hardare uttrykk. Lytt blant anna på «Hedge Creeper», ei låt som byggjer på vaskekte powerpop men tilfører både blastbeats og dynamiske oppbygningar i større grad.
Lyden kan likne Beachheads, spesielt med tanke på den ømme vokalen. Samstundes bakar bandet inn progressive og opne parti ikkje ulikt Dreamarcher, på «Folgefonna». Sjølv om den noko kaotiske sjangerblandinga er uvant, har Green Sky Accident funne ein fin balanse mellom melodiøs pop og fryktlaus skranglerock.
Eit av dei kulaste augneblinka på denne plata er «Slow Dance». Her høyrer eg både elementer av Queens Of The Stone Age og Mad Season, men bandets eigen stil skin igjennom og skapar ei herlig dronande rockelåt. I tillegg berre elskar eg den djupe og flytande bassen i bakgrunnen som gir rom for dei leikande gitarane fremst i lydbiletet.
Eg får kjensla av at eg har enda opp på same plass som eg starta då denne plata snurrar seg ferdig. Green Sky Accidents utforskar mange retningar i løpet av kort tid, men ender til slutt opp på det same trygge og gode powerpop utrykket. Akkurat kva ein skal kalle dette mylderet av sjangrar og stilar veit eg ikkje, men ein ting er eg uansett sikker på:
Dette er ei deilig og kompakt plate frå eit band med mykje potensiale. Plura er noko eg trur vil appellere til mange. Både på grunn av dei friske popmelodiane, men også dei finurlege musikalske augneblinka som verkeleg fangar merksemda di.
8/10 TRYNER
Jarand Aga Baas
Første platemelding i det nye året!
Read MoreWobbler får full pot med sin nyeste fullengder
Read MoreDen ferske Grimstad-kvartetten Sjøgress leverer stemningsfull post-rock på sin første utgivelse, Rust. EP-en består av tre låter, og varer ganske nøyaktig ti minutter.
Read MoreI Like To Sleep er eit band som tek jazzrocken eit steg vidare med sitt kaotiske preg.
Read More’Arabs in Aspic’ fra Trondheim slapp ’Syndenes Magi’ den 6 oktober via Apollon Records. Det er prog, det er rock, og det er prog. Og jeg digger det!
Read More